Een tijdje terug was er een documentaire over pakhuizen met bergen kleding, afgedankte kleding. Nu is afgedankte kleding niet alleen gedragen kleding maar ook bestelde kleding die retour is gestuurd.
Dat laatste, die retour gestuurde kleding, daar schrok ik van.
Hoe zo retour gestuurd? Dat gaat toch gewoon opnieuw de online shop in?
Zoals je kleding terug brengt in een kledingwinkel?
Het moest even tot me doordringen want ik ben zo’n tut die kleding heel voorzichtig behandeld voor ik besluit het wel of niet te houden.
Ik pas de kleding maar ga het niet dragen en vouw het op zoals het uit de verpakking komt, al kost dat soms enige moeite 😉
Helaas blijken er heel veel mensen te zijn die daar anders over denken.
Die dragen de kleding wèl voordat ze die retour sturen.
Die kleding stinkt dan niet alleen naar zweet of parfum; er zitten soms ook vlekken op en zelfs gaten in. Dat dragen en dan toch retour sturen is niet nieuw maar in winkels val je natuurlijk door de mand.
De online koper is min of meer anoniem en wordt door de online shop hier niet op aangesproken want dat kost teveel tijd. Het hele proces van nakijken en opnieuw inpakken kost tijd. Dat zijn te hoge extra kosten voor de online shop en dus gaat alles linea recta naar een pakhuis om er iets mee te doen. Dat ‘iets’ kan dus ook de verbrandingsoven zijn wat warmte en CO2 oplevert.
Schokkend; ik wil dit liever niet willen weten. Misschien heb jij nu dezelfde vraag als ik; hoe kan dit?
Waar is het fout gegaan? Even wat cijfers zodat je een idee krijgt van de hoeveelheden.
Tussen de 30% en 40% van de online gekochte kleding komt retour. Dat is bijna de helft.
Online shops willen dat percentage graag terugbrengen maar weten niet precies hoe dat te doen.
Liever wil ik het allemaal niet weten want het maakt mij verdrietig. En ik weet dat ik de wereld niet kan veranderen maar ik kan wel voor mezelf bepalen wat ik wel en wat ik niet doe.
Mijn actie is klein; ik kijk goed naar de kledingmaten van de merken en vergelijk die met mijn lichaamsmaten om de retouren zoveel mogelijk te beperken. Dat doe ik niet alleen om de online shops te helpen maar vooral om die kledingbergen niet te laten groeien. Ik koop en kies bewust mijn kleding en vraag me bij elke kledingstuk af hoeveel combinaties ik er mee kan maken.